Delen is gezond

Na mijn laatste blog kreeg ik een verbaasd, bijna aanvallend telefoontje van een bekende. Of ik wel wist wat ik had gedaan! Nog verbaasder werd deze persoon toen ik zei dat ik dat natuurlijk wist. Want dat doe je toch niet, veel te persoonlijk! Wow, het liet me wel een beetje verbouwereerd achter.

Persoonlijk
Later liet ik het telefoontje eens bezinken. Mijn laatste blog “mezelf laten zien” was inderdaad heel persoonlijk. Je kunt inderdaad van mening zijn dat je zoiets van jezelf niet moet delen. En misschien al helemaal niet omdat ik coach ben. Wat is dan mijn reden om dat juist wel te doen? Toch de moeite waard om dat eens helder te maken.

Delen is ondersteunend
Delen, dat is het eerste wat in me op komt. Dat wil ik doen: delen. Ik heb veel meegemaakt en heb veel levenservaring. Delen omdat een ander zich er misschien in kan herkennen, om er een ander mee te raken, informeren, inzicht te geven, te ondersteunen, is voor mij een belangrijke motivatie. Bloggen is een middel daarvoor. Schrijven is voor mij een soort eerste levensbehoefte. Er gaan weinig dagen voorbij dat ik niet schrijf in mijn dagboek. Mijn gedachten, processen, belevenissen delen, vind ik zelf ook fijn en ondersteunend. De stap naar een blog is daardoor niet zo groot.

Delen is gezond
We leven zo afgesloten van elkaar, weten niet wat er bij de buurvrouw en –man gebeurt. Vaak zijn schuld(gevoel), schaamte en angst voor wat anderen van je vinden oorzaken van veel leed. Deze gevoelens en de geheimen die we met ons mee dragen, maken ons letterlijk en figuurlijk ziek. Als we meer kunnen delen, verlicht het onze lasten. Bovendien krijgen we meer respect en begrip voor elkaar als we open zijn. We kunnen elkaar eerder helpen als er problemen zijn of dreigen te ontstaan. Delen is gezond dus.

Delen geeft verbinding
Gisteren nam ik deel aan een vrouwennetwerk, een pasgeleden ontstane groep. Vanuit ons dagelijks leven, privé en werk, kwamen ditmaal hele persoonlijke dingen aan de orde. Het met aandacht luisteren naar elkaar, het delen en bespreken daarvan was zeer bijzonder en mooi. Uiteindelijk ook praktisch door de bewustwording van onze processen. En dat we allemaal kampen met vaak soortgelijke belemmeringen en daarin dus niet alleen hoeven te zijn. Juist omdat we allemaal wel ergens tegen aanlopen in onze praktijk of het opzetten van een praktijk. Voor ons allen heeft het zeker wat gebracht in het nemen van volgende stappen in onze praktijk en/of privé. Het gaf zo’n enorme verbinding en kracht.

Toekomst
Mijn grootste wens voor de toekomst is dat we samen kunnen leven in Liefde & Licht. Laatst zei iemand tegen mij: ’t is zo gek nog niet dat ze bij miss verkiezingen altijd zeggen: “ik wens vrede op aarde”. Misschien vind je het zweverig klinken, belerend of niet realistisch. Het lijkt er nu niet op maar ik weet dat het mogelijk is. Als we dan weer dicht bij de natuur, onze Ware Natuur, leven en werkelijk beseffen dat we één zijn, kunnen en hoeven we ook geen geheimen meer te hebben. Delen is gezond en door mijn blogs wil ik hierin mijn steentje bijdragen.