Een boom en een oudere man

Een heerlijke herfstochtend. Mijn auto stond bij de garage om uitgedeukt en gespoten te worden. Ik had een leenauto nodig en liep naar de garage om hem te halen. Ruim een kwartier lopen, goed te doen. Onderweg, midden in het dorp, zag ik een mooie, grote boom, vol herfstkleuren. Extra opvallend tegen de helderblauwe hemel en de ochtendzon. Enthousiast als ik word over herfstkleuren, zette ik de boom met mijn smartphone op de foto.

Nog blij van mijn boom, kwam ik 50 meter verder een oudere man tegen. Hij liep net zijn huis uit en begroette mij met een glimlach. Ik groette terug. “Wat een mooi weer he?” zei hij. “Jazeker, prachtig”, antwoordde ik. “Ik ga ook een stukje lopen”, zegt hij, “zou ik zo kunnen gaan?”. Hij heeft een overhemd aan met lange mouwen, een witte met beige strepen. “Het is een heerlijke temperatuur maar ik weet natuurlijk niet of u het snel koud heeft”. Mensen van zijn leeftijd hebben het soms snel koud en ik wil het niet op mijn geweten hebben dat deze meneer het straks koud krijgt omdat ik hem geadviseerd heb om zonder vest of jas te gaan wandelen. “Mwah, ik heb het niet zo snel koud. Weet u eigenlijk hoe oud ik ben? Raad eens?” “Nee, meneer, daar begin ik niet aan! Dat vind ik zo moeilijk, leeftijden raden. Mijn moeder zag er op haar 72^ste uit alsof ze 90 was en laatst ontmoette ik een vrouw van 84 die 70 kon zijn wat mij betreft”. “Ik ben 90”, zei hij trots, hij groeide een beetje. “O, dat is een mooie leeftijd, u ziet er toch echt veel jonger uit”. Dat meende ik ook echt. “Ja, maar het wordt toch ook wel wat minder soms hoor. Weet u, mijn geheugen is niet meer zo goed. Ik vergeet alles. Als ik u over een half uur tegen kom dan denk ik, ken ik die mevrouw ergens van? Dan weet ik niet meer dat ik nu met u heb gepraat.” Ik knik meelevend. “Nou, ik ga toch even zo wandelen”, hij kijkt naar zijn arm om zijn beslissing kracht bij te zetten. Geen vest vandaag. We geven elkaar een stevige hand en wensen elkaar een fijne dag. Ontroerd door deze man die zijn kracht én zijn kwetsbaarheid in dat ene, korte moment liet zien, liep ik verder.