Kerst-Allergie

Kerstochtend, ik stond op, ging naar beneden, de tafel was al gedekt. Mijn ogen begonnen te tranen, mijn neus begon te kriebelen. En ja hoor, daar begon het. Hatsjie, hatsjie. Het hield niet op. Een Kerst-Allergie?!

Soms heb ik een allergische reactie. Bijvoorbeeld als ik iets wil gaan doen wat niet goed is voor me. Afgelopen zomer dacht ik erover om een avond naar het Yoga-festival te gaan in Eindhoven. Ik begon meteen vreselijk te niezen toen ik daarover dacht. Vervolgens besloot ik daardoor om maar niet te gaan en het niezen stopte direct. Soms is de reden van een allergie-aanval minder duidelijk. Dan is er iets in mijzelf dat ik afwijs.

Vol programma
Kerst-Allergie, dat heb ik nog niet gehad volgens mij. In het verleden heb ik gestoeid met het volle programma met kerst. Kerstnachtmis, ouders, schoonouders, alles was volgepland. Later kwam het gesjouw met de kinderen erbij, die het allemaal wel gezellig vonden maar ook heel vermoeiend. Nu is het juist fijn met kerst. Sinds vorig jaar vieren we kerstavond en een kerstdag alleen met ons gezin. Eén kerstdag is vieren we gezellig met mijn schoonfamilie.

Kerst, anders dan anders
Gisteravond hebben we genoten van het initiatief van een bekende. Zij organiseerde

“Kerst, anders dan anders”, voor wie dat wilde. Wandelen bij volle maan op de heide, daarna genieten met een drankje in de tuin bij een mooi vuurtje. Een succes wat mij betreft.

Gezellig doen
Maar toch, die Kerst-Allergie… Ik ga onwillekeurig terug naar mijn kindertijd. Mijn moeder die voor een gezin met 5 kinderen, waar later ook “aanhang” bij kwam, lekkere en uitgebreide kerstmenu’s op tafel zette. Mijn moeder die koken helemaal niet leuk vond. Ik betwijfel achteraf zelfs of ze het kerstdiner maken wel leuk vond. Het voelt meer als moeten. Net als naar de kerk gaan, een kerstboom versieren en gezellig samen zijn. Dat geldt trouwens ook voor de zondagen vroeger. Ik heb het spel altijd meegespeeld, ik heb er lang in geloofd. Nu weet ik dat het een illusie was.

Transformeren
Mijn Kerst-Allergie komt daar vandaan. Ik voel het kleine meisje dat niet meer wil doen alsof, niet meer mee wil spelen. Het hoeft nu ook niet meer. Toch maakt mijn onderbewuste via mijn lichaam nog duidelijk dat dit hoofdstuk nog niet is afgesloten.  Overtuigingen als: dat het met kerst gezellig moet zijn, dat ik gezellig moet zijn, dat ik mee moet doen omdat ik anders niet gezellig ben en spelbreker ben, dat ik ervoor moet zorgen dat het gezellig is, voor de harmonie moet zorgen, komen langs en laat ik los. Ik herinner me hoe het was, dat kan ik niet veranderen. Maar ik kan het door te transformeren wel loskoppelen van nu. Dat heb ik gedaan en nu kan ik echt kerstmis op mijn en onze eigen manier invullen. Ik ben benieuwd!

Ik wens je fijne feestdagen toe en dat je vanaf nu iedere dag mag vieren! J